Pobeda na Olimpijskim igrama san je većine sportista, ali da li ste se ikada zapitali zašto na pobedničkom postolju neki od njih plaču, dok drugi ni suzu da puste? Da li je važan pol, zemlja iz koje takmičar dolazi i kakve veze rodna ravnopravnost ima sa plakanjem? Sve su to ustanovili istraživači Andrew Musau i Alex Krumer sa norveškog Univerzitetskog koledža Molde.
Oni su analizirali Olimpijske igre održane 2012. godine i 2016. godine, posebno dodelu medalja. Otkrili su da žene plaču više od muškaraca, kao i da više suza prolivaju stariji takmičari oba pola.
Očekivano, ako učesnik osvoji medalju dok se takmiči u svojoj zemlji, veća je verovatnoća da će plakati. Istraživači to objašnjavaju činjenicom da su takmičari u domovini pod većim pritiskom, a pobeda nakon pojačanog pritiska izaziva još više emocija.
Muškarci iz društava u kojima je izraženija svest o ravnopravnosti i gde žene više učestvuju na tržištu rada, više plaču od sportista koji dolaze iz zemalja u kojima nije ostvarena rodna ravnopravnost. Objašnjenje za ovu pojavu istraživače vide u očekivanjima od muškaraca. Kako kažu, u rodno ravnopravnijim društvima, muškarci mogu slobodnije da pokažu emocije bez straha od osude.
Izvor: E-kapija
