Iako je u poslednjoj deceniji urađeno mnogo na suzbijanju antišovinizma u našoj zemlji, pojavni oblici ove bolesti i dalje mogu da se vide. Primer za to je događaj iz Novog Sada gde su organizatori Exit festivala, sa bedema Petrovaradinske tvrđave skinuli zastavu na kojoj je predstavljena mapa Kosova i Metohije u bojama srpske trobojke i sa srpskim grbom.
Kako bi pokazali što više servilnosti za svoje goste iz zemalja koje priznaju nezavisnost Kosmeta, organizatori Exita su odlučili da skidaju srpske simbole u Srpskoj Atini, a na njihovo mesto postave srce sa znakom mira.
Opojna sredstva im važnija od nacionalnog ponosa
Zanimljivo, baš u trenutku dok Kurtijevi teroristi svakodnevno hapse i maltretiraju naše sunarodnike u južnoj srpskoj pokrajini, Exit je odlučio da promoviše “mir”. Nešto slično se dešavalo i u Beogradu početkom 1992. godine kada je grupa muzičara sklonih narkoticima pevala “mir, brate, mir” u trenutku kada su ustaše i muslimanski ekstremisti ubijali Srbe širom Bosne i Hercegovine i Krajine.
Tako i danas, oni kojima je od nacionalne pripadnosti i ponosa važnije uživanje u opojnim sredstvima promovišu “mir” uklanjanjem srpskih simbola i sakrivanjem činjenice da su Kosovo i Metohija neotuđivi deo Srbije.
Plaćenička opozicija već pokušala da skine zastavu
Podsetimo, grupa mladih patriota su zastavu sa mapom Kosmeta postavili pre nekoliko dana kao vid podrške našem narodu u južnoj srpskoj pokrajini u ovim teškim trenucima. To je odmah zasmetalo autošovinistima okupljenim u nekim organizacijama i partijama koje već nedeljama organizuju političke proteste sa ciljem pokretanja obojene revolucije u Srbiji, kako bi u fotelje vratili izdajnike i plaćenike koji su opustošili i opljačkali našu zemlju u periodu od 2000. do 2012. godine.
Zato su pojedinci iz plaćeničke opozicije već par puta pokušavali da uklone zastavu, u čemu su ih mlade patriote sprečile.
Potez Exita zato ne treba ni da čudi s obzirom da se zna da je taj festival i nastao na krilima obojene revolucije 2000. godine koja je široko potpomognuta od zemalja koje su nas samo godinu dana pre toga zverski bombardovale, ubijajući srpsku nejač širom Srbije.
Naravno, većina građana Novog Sada ne gleda blagonaklono na skidanje srpskih simbola sa Petrovaradinske tvrđave kao što ne gleda ni na maltretiranje koje im plaćenička opozicija priređuje već nedeljama. Ali to opoziciju, kao i organizatore Exita, ne zanima mnogo. Njima je bitno da svojim nalogodavcima opravdaju sredstva koja dobijaju kako bi što više ponizili i destabilizovali našu zemlju.
Srećom, Srbi itekako dobro pamte 5. oktobar 2000. godine i opštu pljačku koja je usledila u mračnih dvanaest godina posle tog datuma. Zato se plaćenička opozicija uzalud nada. Srbija će ovog puta pobediti!
