Gojaznost je jedan od vodećih dijabetogenih faktora, čemu svedoči činjenica da je oko 60% odraslih dijabetičara gojazno, a razliku od naslednog (primarnog) dijabetesa, postoje oboljenja i stanja u toku kojih se šećerna bolest javlja kao komplikacija. Takva šećerna bolest se naziva sekundarnom, jer se razvija pod direktnim uticajem prisutnog oboljenja ili delovanja štetnih činilaca na organizam.
Dijabetes je gotovo neizostavni pratilac gojaznosti. Uporedo sa epidemijom gojaznosti raste i epidemija dijabetesa tipa 2. Rizik za pojavu dijabetesa kod muškarca sa BMI većim od 35kg/m² je 60%, a kod žena čak 93%, što znači da je velika verovatnoća da od 10 žena 9 oboli od dijabetesa.
Potral 025.rs se raspitao kako dijabetes utiče na gojaznost osoba na teritoriji opštine Sombor. To su osobe koje su ostale anonimni činioci ovog projekta, ali su podelili svoja iskustva.
Osobe sa dijabetesom, najčećše deca, najteže prihvataju gojaznost kao nešto normalno. Većina ovih osoba misli, “bolestan sam, pa onda mogu biti i debeo”. Ovo je rečenice jedne osobe, koja pati od dijabetesa i gojaznosti, a živi na teritoriji opštine Sombor. Ova osoba je sada izolovana od ljudi i uopšte života, baš zbog te gojaznosti i manjka samopouzdanja. U školi je trpela maltretiranjje, psihičko i fizičko, slučajevi su bili prijavljeni školi, škola je rešavala te probleme, ali su se oni nastavili dešavati i na ulici, putu do škole, pekare i slično. Zatim se osoba povukla u sebe, izgubila samopouzdanje, a utehu tražila u hrani. Gojaznost je uticala na zdrastveno stanje ove osobe. Danas, živi i radi sama, ali bez prijatelja.
Osobe sa dijabetesom tipa 2, imaju 3 do 4 puta veću šansu da obole od infarkta srca, pet puta veći rizik da dožive moždani udar. Dijabetes udružen sa gojaznošću značajno povećava rizik od svih kompikacija. U osnovi nastanka dijabetesa tipa 2 u gojaznoj populaciji je insulinska rezistencija, odnosno smanjena osetljivost na sopstveni insulin. Masno tkivo u trbušnoj duplji luči adipocitokine, materije koje prenose informacije između ćelija, koje izazivaju zapaljenje na nivou ćelija. Hronična zapaljenska reakcija otežava vezivanje insulina za receptore na ćelijskim opnama pa pankreas mora da luči značajno veću količinu insulina da bi održao nivo sećera u krvi u granicama normalnih vrednosti.
Gojaznost utiče na građu i funkciju srčanog mišića što je povezuje sa koronarnom bolešću i iznenadnom srčanom smrću. Nagomilavanje masnog tkiva između mišićnih vlakana, što najčešće dovodi do kardiomiopatije i popuštanja srca.
Ukoliko se bolest otkrije na vreme, nivo šećera može da se normalizuje i da se bolest drži pod kontrolom. To podrazumeva redovno uzimanje propisane terapije i promenu stila života. Iako bolest ne može da se izleči, pacijent se neće osećati kao bolesnik iako je formalno dijabetičar. Glavna stavka u svakom lečenju jeste, zdrav život i zdrave navike.
Pod pokroviteljstvom Grada Sombora
