Skoro 30 godina ovaj zid je delio Berlin na zapad i istok, dok danas predstavlja simbol Hladnog rata.
Kada je osvanuo taj 13. avgust 1969. godine, stanovnici Berlina su bili iznenađeni činjenicom da će biti podignut zid koji će ih razdvojiti. Istočnonemačke vlasti su pružile objašnjenje da će on pomoći u zaštiti naroda od fašista sa Zapada i omogućiti razvoj socijalističke države u Istočnoj Nemačkoj, kako piše Punkufer.
1. Berlinski zid predstavlja barijeru koja je razdvajala Zapadni od Istočnog Berlina u dužini od 160 kilometara, dok je njegova visina iznosila oko 3,5 metara. Mnogi se slažu da predstavlja jedan od najvećih simbola Hladnog rata, ali i ideološke podele u posleratnoj Evropi.
2. Izgradnja zida je započeta 13. avgusta 1961. godine, a prema zvaničnom objašnjenu on je trebao da zaštiti narod od fašističkih zavera koje su pretile sa Zapada i omogući neometani razvoj socijalističke države. Međutim, istina je bila da je on sprečavao migraciju radne snage iz Nemačke Demokratske Republike u Saveznu Republiku Nemačku. Prema nekim procenama u periodu od 1949. do 1961. godine iz istočnog u zapadni deo Nemačke izbeglo više od 2 miliona ljudi.
3. Prvobitno je formiran zid od ljudi i oklopnih vozila u centru Berlina, a vojska DDR-a je postavila bodljikavu žicu i naoružane stražare kojima je bilo naređeno da pucaju u svakog ko pokuša bez dozvole da pređe na drugu stranu. U naredne dve nedelje prva verzija betonskog zida je podignuta uz pomoć vojske i volontera, ali se on neprestano nadograđivao kako bi se sprečili neovlašćeni prelasci.
4. Iako je imao nekoliko kontrolnih tačaka, jedna je bila popularnija od drugih – tačka Čarli na Fridrihštrausu. Ona se nalazila pod nadzorom svazničkih snaga i predstavljala je retko mesto na kom se Berlinski zid mogao uspešno preći uz odgovrarajuće dokumente.
5. Od 1961. do 1989. godine život je izgubilo 140 osoba u pokušaju da pređe zid, kako navodi Centar za savremenu istoriju u Potsdamu. Iako su stražari na kontrolnim tačkama imali dozvolu da ubiju sve one koji su neovlašćeno prelazili, mnogi su sami sebi presudili. Jedna od takvih priča je i pokušaj bega inženjera elktrotehnike Vinfrid Frojdenberga, koji je 8. marta 1989. godine poginuo nakon što je pao sa inprovizovanog plinskog balona.
6. U noći 9. na 10. novembar 1989. godine svet s obišli snimci pada Berlinskog zida, kada su mnogi njegovi stanovnici došli sa čekićima i drugim alatima kako bi odlomili deo zida i poneli ga sa sobom kući kao suvenir. Ipak, njegovo zvanično rušenje je započeto 13. juna 1990. godine u ulivi Bernauer, dok je datum koji se uglavnom vezuje za pad u stvari dan na koji su otvorene granice između Istočnog i Zapadnog Berlina.
7. Neke procene sugerišu da je njegovim rušenjem proizvedeno oko 1,7 miliona tona otpada, deo ostataka je prenesen u različite zemlje sveta kao podsetnik. Komad zida veličine 3,2 x 1,2 metara i težine 2,5 tone se može videti i u Zagrebu ispred zgrade ambasade Nemačke i Gete Instituta.
