Uzroci su mnogobrojni
U fetalnom periodu testisi se nalaze u trbušnoj šupljini i normalno se kroz preponski kanal spuštaju u skrotume tokom 7. do 9. fetalnog meseca života. Pre nego što se testis počne da se spušta formira se u trećem mesecu trudnoće vrećica tzv., vaginalni potrbušni nastavak (processus vaginalis peritonei) koji takođe prolazi kroz preponski kanal i već pre rođenja se na svom gornjem kraju zatvori. Ako ostane prohodan, skrotum se puni tečnošću iz trbušne šupljine, naročito prilikom napinjanja i nastaje hidrokela.
Kod nekomunicirajućeg tipa hidrokele zbog niza poznatih ili nepoznatih uzroka nastaje neravnoteža između stvaranja i resorbovanja tečnosti i njenog nakupljanja.
Mogući uzroci nekomunicirajuće hidrokele su: upala semenika ili pasemenika (orchitis, epididimitis), tuberkuloza, tropske infekcije, npr. filarijaza, torzija testisa uzrokuje reaktivnu hidrokelu u 20% slučajeva, tumor testisa, trauma, naročito ako nastane krvarenje, u 70% slučajeva nakon transplantacije bubrega, terapija zračenjem, Ehlers-Danlosov sindrom, promena tipa ili volumena trbušne tečnosti, npr. kod osoba na peritonealnoj dijalizi i s ventrikuloperitonealnim šantom (kod hidrocefalusa), odstranjenje limfnih čvorova, idiopatska retroperitonealna fibroza (Ormondova bolest).
Osim komunicirajuće i nekomunicirajuće hidrokele se mogu podeliti na primarne i sekundarne.
Primarna ili idiopatska hidrokela nije nastala kao posledica neke bolesti testisa i uzrok joj je nepoznat. Njeni oblici su:
- hidrokela vaginalne ovojnice – nalazi se oko testisa pa se testis teško može napipati
- urođena (komunicirajuća) hidrokela – nastaje zbog održanog vaginalnog potrbušnog nastavka, praćena je kilnom vrećom i ima otvor prema trbušnoj šupljini
- dečiji tip hidrokele – nalazi se oko testisa i nastavlja prema unutrašnjem preponskom prstenu, ali ne komunicira s trbušnom šupljinom
- hidrokela semenovoda
Simptomi
Pregledom se postavlja sumnja na hidrokelu. Ultrazvukom se može dokazati. Dodatni pregledi su scintigrafija testisa i radiološke metode. Laboratorijskim analizama krvi i mokraće dokazuje se upala. Aspiracija hidrokele (uzimanje uzorka tečnosti) otkriva bistru tečnost. Najvažnije je isključiti postojanje torzije (uvrnuća) testisa.
U detinjstvu se hidrokela često spontano povuče, a ako se to ne dogodi potrebno je hirurškim zahvatom zatvoriti vaginalni nastavak i odstraniti proširenu vreću gde je bila nakupljena tečnost. Postupak kod sekundarne hidrokele zavisi od uzroka – potrebno je lečiti osnovnu bolest. Ako je hidrokela velika i preti da ugrozi cirkulaciju treba je hirurški rešiti.
