Sposobnost razumevanja “govora tela”, odnosno izraza lica i gestova drugih, ključna je za uspešnu komunikaciju. Međutim, kako su otkrili istraživači sa Univerziteta u Ročesteru (SAD), čiji je članak objavljen u časopisu Molecular Autism, deca sa poremećajima iz autističnog spektra nisu uvek u stanju da pročitaju i prepoznaju značenje tih malih pokreta koje drugi ljudi napraviti tokom razgovora. Pogotovo ako su deca nečim ometena.
Naučnici su došli do ovog otkrića proučavajući elektroencefalograme 27- oro dece i adolescenata sa autizmom uzrasta od 6 do 16 godina i njihovih 35 neurotipičnih vršnjaka. Učesnicima u studiji su prikazani posebni video snimci: figure ljudi, koje se sastoje od pokretnih tačaka, pojavljivale su se na ekranu, skačući, trčeći i igrajući fudbal.
U isto vreme, s vremena na vreme figure su se raspadale u zasebne tačke, koje su se mešale, kretale u različitim pravcima i više nisu ličile na ljudske figure. Od dece je zatraženo da se fokusiraju ili na boju tačaka ili na to kako se kreću zajedno dok formiraju ljudske oblike.
Pokazalo se da mozak dece sa autizmom, za razliku od neurotipične dece, nije u stanju da istovremeno obrađuje dva toka informacija: ako su deca fokusirana na boju tačaka, onda pokreti ljudske figure koja se od njih sastoji uglavnom prolaze pored njihove pažnje.
“Ako je mozak dece sa autizmom manje u stanju da obrađuje informacije o pokretima tela drugih ljudi, teže im je da razumeju druge. Moraju da ulože poseban napor da vide i razumeju ovaj “govor tela”, objasnila je jedna od autorki studije, Emili Najt.
