Bogojevo, naseljeno mesto u opštini Odžaci, već vekovima je naseljeno mađarskim stanovništvom. Mađari se, na ovoj teritoriji, naseljavaju otprilike nakon 1770. godine, te na njoj sređuju oranice, prave prve zanatlijske radnje, dižu svoju crkvu i dovode sveštena lica. Oni su, došavši sa drugog kraja Ugarskog carstva, doneli sa sobom svoje običaje, tradiciju, kulturu, jezik i veru.
Bogojevo se vrlo brzo razvijalo, zbog pogodnog geografskog položaja, a već početkom XX veka izgrađen je železnički most preko Dunava, radi lakše trgovine i protoka ljudi. Posle Drugog svetskog rata, Bogojevo naseljavaju i drugi brojni narodi, iz raznih krajeva ondašnje Jugoslavije, ali većinsko stanovništvo ostaje mađarsko. Prema poslednjem dostupnom popisu stanovništva, preko 50 odsto Bogojevčana izjasnilo se kao Mađari. Oni, sa svojim sugrađanima, žive u slozi i miru, a dele i kulturne obrasce, ali svoju tradiciju nisu zaboravili. Neguju je na razne načine, a jedan od njih je i proslava Kirbaja, odnosno seoske i crkvene slave.
Kirbaj predstavlja dan kada se slave mađarski koreni i tradicija, a na taj dan, prema svedočenju brojnih stanovnika Bogojeva, okupljaju se i oni koji su u rasejanju, sa svih strana sveta, a potekli su odavde. Ova manifestacija predstavlja izuzetnu priliku da se okupe, druže i proslavljaju slavu svog sela.
Organizaciju ove manifestacije, već godinama unazad, preuzima Mađarsko kulturno-umetničko društvo „Aranji Janoš“ iz Bogojeva, a prema već ustaljenoj tradiciji, Kirbaj počinje svečanim defileom folkloraša u narodnim nošnjama. Osim domaćih folkloraša, neretko pozivaju i goste iz drugih kulturno-umetničkih društava, kako mađarskih, tako i srpskih, te oni igraju zajedničke plesove i time promovišu multikulturalnost i toleranciju.
Nakon toga, biva upriličen prigodan kulturno-umetnički program u Domu kulture, a crkva obeležava misom svoju slavu – Svetog Ladislava. Ovaj svetac bio je jedan od najpoštovanijih vladara u vreme srednjevekovne Ugarske, budući da je kraljevstvo uveo u red, nizom zakona, pa je u mađarskom narodu ostao upamćen kao primer i uzor svim kasnijim vladarima, ali i običnom življu. Smatran je svecem i pre nego što ga je crkva kanonizovala. Prema brojnim istoriografskim faktima, nijedan vladar nije bio žaljen kao on, a žalost je, prema predanju, trajala čak tri godine. Proglašen je za sveca 27. juna 1192. godine, pa je slava Bogojeva upravo na taj dan.
Stanovnici Bogojeva veoma drže do kirbajske tradicije, budući da njome čuvaju svoje korene, istoriju, kulturu i običaje, a brojni gosti iz okolnih mesta, pa čak i iz inostranstva, potvrđuju da je ova svečanost vredna svake pažnje.
OVAJ PROJEKAT JE SUFINANSIRAN IZ BUDŽETA OPŠTINE ODŽACI. STAVOVI IZNETI U PODRŽANOM MEDIJSKOM PROJEKTU NUŽNO NE IZRAŽAVAJU STAVOVE ORGANA KOJI JE DODELIO SREDSTVA.
