Kleopatra VII Tea Filopator je rođena 69. godine pre nove ere, od oca Ptolomeja XII, dok se za majku sumnja da je bila Ptolomejeva sestra, Kleopatra V Trifaena. Takođe se dovodi u pitanje i Kleopatrina nacionalnost. Dugo se verovalo da su njeni preci iz Grčke, ali postoje i indicije da je njena loza izvorno iz Afrike.
Kleopatra je poslednja vladarka iz Makedonske dinastije, uspostavljene 323. godine p.n.e., nakon smrti Aleksandra Makedonskog, a koja se završila 30. godine nove ere, aneksijom koju je Rim izvršio nad Egiptom.
Na tron dolazi posle smrti svog oca Ptolomeja XII, 51. godine p.n.e., kao osamnaestogodišnjakinja. Spekulisalo se da se već tada udala za svog rođenog brata, desetogodišnjeg Ptolomeja XIII, jer se tada verovalo da se ne može vladati bez suvladara. Egipat se u godinama njenog preuzimanja vlasti našao u brojnim problemima, počevši od siromaštva, pa do poplava koje su opustošile ovu zemlju. Sve to uticalo je na razdor među ovim najbližim rođacima, pa je Kleopatra izbegla u Siriju, gde je naoružavala vojsku s kojom će se 48. godine p.n.e. vratiti u Egipat i pokušati da zbaci svog brata sa trona.
Paralelno sa ovim događajima, Rim je buktao u građanskom ratu. Julije Cezar i Pompej su se borili za prevlast, a u toj borbi Pompej je izbegao u Egipat, gde je ubijen. Julija Cezara je lov na Pompeja naveo u Egipat, gde dolazi do sudbinskog susreta između Kleopatre i njega. Kroz ovo poznanstvo, Kleopatra je videla priliku da konačno okonča bratovljevu vladavinu. Dobro ocenivši svoje prilike, iskoristila je Cezarove trupe i na Nilu izvojevala pobedu nad bratom. Tada je Cezar postavio Kleopatru na tron.
Već 47. godine p.n.e., Cezar i Kleopatra su dobili sina, Cezariona, nad kojim Cezar nikad nije priznao očinstvo. Cezar odlučuje da se vrati u Rim, a Kleopatra polazi sa njim na taj put, mada ne zadugo, jer se u Egipat vraća već 44. godine p.n.e., kada Cezar biva ubijen. Tri godine nakon Cezarove smrti, član 2. Trijumvirata, Mark Antonije, koji je vladao Rimom nakon ubistva Cezara, šalje izaslanike po Kleopatru, kako bi se uverio da je ona i dalje verna Rimskom carstvu i njegovom „palom“ vođi.
Dolazak Kleopatre u Rim propraćen je raskošnim i spektakularnim detaljima – želela je da očara Rimljane bogatstvom i moći Egipta. Mark Antonije ne ostaje imun na ovu kraljicu, postaje opčinjen njenom lepotom i ličnošću, a ni Kleopatra nije bila ravnodušna. Iz njihove ljubavi, rodilo se troje dece – Ptolomej Filadelf, Kleopatra Selena II i Aleksandar Helije.
Isto kao prethodnik, Antonije je bio u konstantnim borbama za prevlast u Rimu. Sukob u kome je na drugoj strani bio Oktavijan, za koga se spekulisalo da je njegov sin, Antonije je iskoristio da od Kleopatre zatraži podršku i pomoć. Kleopatra je ovaj zahtev jedva dočekala, jer je imala adut – tražila je da joj se, za njene usluge, učini protivusluga i vrati deo istočnog egipatskog carstva, velike prostore oko današnjeg Libana i Sirije.
Već 34. godine p.n.e. Kleopatra i Julije Cezar vraćaju se u Aleksandriju kao pobednici. Narodne mase su pohrlile da vide moćni par na zlatnim prestolima. Nošeni su na srebrnim platformama. Kraj njih sedela su njihova deca. Antonije ih je veoma razljutio, objavivši da je Cezarion zaista sin Julija Cezara i njegov zakoniti naslednik, a ne Oktavijan kojeg je poštovani rimski vođa usvojio. Oktavijan je, međutim, uzvratio udarac, objavivši rimskom narodu kako je Antonije predao rimska blaga Kleopatri i da planira da načini Aleksandriju novom rimskom prestonicom.
Udruživši snage, Antonije i Kleopatra su 31. godine p.n.e. pošli u silovitu morsku bitku protiv Oktavijana, na zapadnim obalama Grčke. Oktavijan je njihove snage potukao do krajnjih granica, pa se ovaj dvojac uputio nazad u Egipat. Antonije se ubrzo vratio na mesto bitke i tamo ga zatiče vest o Kleopatrinoj smrti – netačna. Ova pogrešna informacija je Antonija nagnala da počini samoubistvo, a Kleopatra je, čuvši za ovaj nemili događaj, odlučila da uradi isto. Život je okončala ujedom zmije otrovnice, egipatske kobre, a time je, prema egipatskom verovanju, sebi obezbedila besmrtnost. Umrla je 12. avgusta 30. godine p.n.e., a nakon pokopa ovih ljubavnika, Egipat postaje rimska pokrajina.
Ova tragična smrt, ali i ceo život i karijera poslednjeg egipatskog faraona, Kleopatre, kao i njenog ljubavnika Marka Antonija, inspirisali su mnoge pesnike, pisce, istoričare i publiku širom sveta, za sve naredne vekove. Motive Kleopatrinog života često srećemo kod Šekspira.
Priča ove vladarke nije interesantna samo zbog titule koju je nosila, već zbog siline vladavine koja je opijala, kako onda, tako i danas. Ako uzmemo u obzir da je Kleopatra bila žena vladarka u strogo muškom svetu, koja je Egipat uzdigla iz pepela u trenucima kada je bio na kolenima, pokazala je čitavoj kasnijoj istoriji sveta da su žene podjednako sposobne za vođstvo i liderstvo kao i muškarci. Često i sposobnije.
