Iako održati pravilan položaj tela kod dece i na koji način reagovati ukoliko deformiteti posture nastanu, savetuje mr sc Sandra Ilanković.
Savremeni način života dece, kako predškolskog tako i školskog uzrasta karakteriše sve manja fizička aktivnost i sve duži periodi sedenja ispred televizora ili kompjutera. Takav statični način života ne doprinosi očuvanju dobrog i pravilnog držanja tela u ovom periodu života koji karakteriše intenzivan rast i razvoj.
U dužem vremenskom periodu smanjena fizička aktivnost dovodi ne samo do poremećaja posturalnog statusa već i do razvoja različitih oblika i stepena deformiteta koštano-zglobnog sistema. Poremećaji posturalnog statusa kao i manje izraženi deformiteti lokalizovani na kičmenom stubu, kod dece se mogu korigovati određenim vežbama, pravilnim sedenjem, upražnjavanjem fizičkih aktivnosti kao i redovnim pohađanjem časova fizičke aktivnosti i aktivnim učešćem u njima.
Smanjena fizička aktivnost
Sa porastom standarda i naprednih tehnologija dolazi do hipokinezije, smanjene pokretljivosti od rođenja pa do pozne starosti. Od trenutka prohodovanja pa do polaska u školu fizička aktivnost je na zavidnom nivou ako je poredimo sa fizičkom aktivnošću u školskom periodu. Sa savremenim načinom života i korišćenjem moderne tehnologije, sve više dece veći deo vremena provede u sedećem ili ležećem položaju za nekim od uređaja. Samim tim i njihova fizička aktivnost se drastično smanjuje u odnosu na prethodne godine. Tome doprinose i liftovi u zgradama, pokretne stepenice i prevozna sredstva koja su prvobitan izbor dece.
Korekcija posturalnih deformiteta
U cilju delovanja na pravilan rast i razvoj muskulature obrazac pravilnog držalja tela treba sprovoditi od najranijeg detinjstva. Kada govorimo o deformitetima najveći broj dece svrstavamo u grupu posturalnog tipa, to jest dece sa lošim držanjem. Posturalni deformiteti su lokalizovani na kičmenom stubu i kod dece predškolskog i školskog uzrasta koriguju se pravilnim sedenjem, vežbama, pravilnim držanjem tela prilikom hoda i sportom kao što su plivanje, gimnastika i atletika, koje povoljno utiču na pravilan rast i razvoj muskulature.
Pažljivo sa izborom sporta
Veoma je važno da dete pregleda fizijatar pre nego što počne da trenira bilo koji sport. Sve češće se dešava da deca idu na gimnastiku, košarku, tenis, a da imaju neki od deformiteta kičmenog stuba ili stopala. Nažalost nije svaki sport za svako dete. Dok roditelji misle da se njihova deca bolje i pravilnije razvijaju, situacija može biti suprotna. Ne samo da razvoj koštano mišićnog sistema ne ide u pravom smeru, već postojeći deformitet može da se pogorša! Kada dete upisujete u neku od “školica sporta” tome bi trebalo da prethodi pregled i savetovanje, kako bi dete bilo usmereno na aktivnost koja je adekvatna. Svako dete je jedinka za sebe, jedno i jedinstveno i zato treba biti obazriv u odabiru sporta.
Značaj fizičkog vaspitanja u školi
U školskom uzrastu značajan faktor u korekciji i prevenciji posturalnih poremećaja treba da budu nastavnici fizičkog vaspitanja u saradnji sa fizioterapeutima. Programom obrazovno-vaspitnog rada za školski uzrast dece predviđeni su zadaci koje treba da ostvari fizičko vaspitanje. Jedan od osnovnih zadataka je pozitivan uticaj na zdravlje i normalan rast i razvoj deteta. U školskim ustanovama nema fizioterapeuta koji mogu učestvovati u prevenciji lošeg držanja pa je odgovornost na nastavnicima fizičke kulture koji uče decu vežbama za prevenciju deformiteta i jačanje celokupne posture.
Kretanje je u osnovi svakog živog bića i fizička aktivnost pozitivno utiče i na fizički i na psihički razvoj dece.
Preuzeto: Yumama.com
