Marija Magdalena rođena je u gradu Magdali, u oblasti Galileje. U narodu je, zbog svog porekla, poznata i kao Marija Magdalina.
U hrišćanskoj veri, obeležena je kao savremenica Isusa Hrista, koja je, pre i nakon njegove smrti i vaskrsenja, bila jedna od najvernijih Isusovih sledbenika, posvećenija čak i od njegovih najprivrženijih apostola. Tokom Hristovog života, pratila ga je na njegovim hodočašćima po Galileji, a prema svedočenju iz Jevanđelja po Luki (8:2), bila je, verovatno, žena dobrog socijalnog statusa, iz više klase, žena od položaja, koja je pomagala Hrista i njegove učenike.
Posle vaskrsenja Hristovog, Marija Magdalena otputovala je u Rim, gde je caru Tiberiju crvenim jajetom objasnila čin vaskrsenja. Nije se libila da tada učini nešto što mnogi nisu hteli – pred carem je optužila Pontija Pilata da je nevinom Isusu izrekao smrtnu presudu. Pontije Pilat je nakon njenih optužbi lišen visokog dostojanstva i prognan je u Zapadnu Evropu. Iz Rima se Marija Magdalena uputila u Efes kod Jovana Bogoslova, gde je i skončala svoj život. Njene mošti su kasnije prenete u Carigrad, pa je sahranjena u njoj posvećenom ruskom hramu.
U Žitijima svetih, blaga Marija se pominje kao „mironosnica ravnoapostolska“, ona koja je, prema pravoslavnom poimanju hrišćanstva, ravna apostolima. Zajedno sa Presvetom Bogorodicom, tugovala je pod raspetim Hristom na Golgoti i tri puta je posetila njegov grob. Prema jevanđeljima, Isus joj se čak dva puta javio nakon vaskrsenja.
Tokom vekova je, u Zapadnom hrišćanstvu, Marija Magdalena opisivana kao bivša prostitutka. Papa Grgur Veliki povezao je Mariju Magdalenu sa anonimnom grešnom ženom, spomenutom u poglavlju, pre nego što je uvedena u Jevanđelje po Luki. Tek 1969. godine Katolička crkva povukla je viševekovno označavanje Marije Magdalene kao takve, navodeći da se razlikuje od spomenute grešne žene. Pravoslavni hrišćani je nikada nisu prikazivali kao prostitutku.
Papa Franja učinio je najveći korak da rehabilituje Mariju Magdalenu. Njegovom dekretom iz 2016. godine, ova žena, koja je prva proglasila Isusovo vaskrsnuće, bila je u rangu sa liturgijskim slavljenjem muških apostola.
„Time je ustanovio apsolutnu ravnopravnost Marije Magdalene sa apostolima, nešto što nikada ranije nije učinjeno i što je tačka bez povratka za žene u crkvi”, naveli su vatikanski mediji tada.
Praznik Blage Marije, kao dan sećanja na Mariju Magdalenu, obeležava se 22. jula po julijanskom, a 4. avgusta po gregorijanskom kalendaru.
Prema određenim narodnim verovanjima u Srba, Marija je bila sestra Svetog Ilije, pa se zato veruje da, ako 4. avgusta bude vremenskih nepogoda, kiše, oluje ili grmljavine, to „brat i sestra razgovaraju“.
Veoma je poštovana, naročito među ženama. Spada u nepokretne praznike i iako nema „crveno slovo“ u crkvenom kalendaru, toga dana se, kao ni na Ognjenu Mariju i Svetu Petku, ništa ne radi u kući, niti u polju.
