Nova tvrđava sastojala se od Gornjeg i Donjeg grada, imala je visoke bedeme i bila je okružena šančevima u koje je puštana voda. Iz naselja Petrovaradinski Šanac na suprotnoj strani Dunava izrastao je vremenom Novi Sad.
Iz Muzeja grada podsećaju i da je godine 1692, nakon velikih borbi sa Turcima koje su trajale od 1683. godine, austrijska vojska pod komandom markgrofa Ludviga Badenskog, povratila ruševnu srednjovekovnu tvrđavu Petrovaradin. Tada je započelo utvrđivanje i obnavljanje, još uvek strateški važne tvrđave.
Na osnovu odluke Ratnog saveta da se izgradi nova tvrđava, po najmodernijim pravilima vojne arhitekture, započelo je utvrđivanje i raščišćavanje terena na Gornjoj tvrđavi.
Kamen temeljac novog utvrđenja položen je 18. oktobra u prisustvu carskog izaslanika, princa i maršala Eugena Krua (Croy), na Leopoldovom bastionu. Taj dan se beleži kao početak gradnje nove Petrovaradinske tvrđave koja je, sa prekidima, trajala sve do 1780. godine.
Izvor: telegraf.rs