Na današnji dan, 19. novembra 1828. godine, u Beču je preminuo jedan od najznačanijih predstavnika romantizma u muzici, Franc Peter Šubert.
Rođen je 31. januara 1797. godine u Beču, gde je i proveo najveći deo svog života. Svojim stvaralaštvom predstavlja poslednjeg majstora bečke klasične škole i među najranijim pobornicima muzičkog romantizma.
Šuboertov otac, Franc Teodor Šubert, bio je poznati učitelj, a u njegovu školu išlo je puno đaka. Upravo je on bio prvi koji je o osnovama muzike učio Franca Šuberta, iako nije imao formalno obrazovanje niti previše znanja o tome.
Prvo što je o muzici naučio Šubert bilo je da svira violinu, da bi kasnije krenuo i na časove pevanja, klavira, harmonike i orgulja.
Svoj prvi gudački kvartet Franc je napisao za ansambl u kom je svirao sa svoja dva brata i ocem.
Njegov talenat je prepoznat od strane Antonija Salijerija, a kasnije i od strane bečke muzičke vlasti. Kada je, zahvaljujući horskoj stipendiji, Šubert dobio priliku da se školuje u Statkonviktu (carskoj blagosloviji), upoznao se sa Mocartovim uvertirama i delima Jozefa Hajdna.
Osim ovim klasičnim delima, Šubert je svoje muzičko obrazovanje širio i posetama operi, dok je je na njegov rad uticao i, u to vreme poznat kompozitor, Johan Zumstig.
Antonio Salijeri je Šuberta naučio osnove muzičke teorije i kompozicije, kako bi nakon toga Šubert mogao da se posveti i komponovanju. Najviše je komponovao dela kamerne muzike, solo pesme, kompozicije za klavir, liturgijska horksa dela i simfonije.
Iako je preminuo u 31. godini života, uspeo je da napiše čak 998 muzičkih dela. Pisao je sonate, kvarete, simfonije, opere i operete, scensku muziku, horska dela, a među najpoznatijim njegovim delima su:
ciklusi solo pesama “Lepa mlinarica“, “Zimsko putovanje“, “Labudova pesma“; simfonije “Sedma u c-molu“, “Osma u h-molu” (koja je poznata i kao “nedovršena”); klavirske kompozicije “Muzički trenuci“, “Impromptii“; opera “Alfonsko i Estrela“.
Preuzeto: http://edukacija.rs
