Francuski slikar Klod Mone bio je začetnik impresionizma, pravca u kom su se slikari radi inspiracije okretali prirodi, koristeći živahne boje i svetlost, za razliku od svečane smeđe i crne boje koje su se koristile do tada. Naziv pravca proistekao je iz naziva Moneove slike „Impresija, rađanje Sunca“.
Život Kloda Monea
Oskar-Klod Mone rođen je 14. novembra 1840. godine u Parizu. Moneova majka Luiz-Žastin bila je pevačica, a otac Klod-Adolf bio je bakalin i želeo je da sin nasledi porodični posao. Međutim, Klod Mone je želeo da bude umetnik. Nakon što se 1845. godine sa porodicom preselio u Avr, 1851. godine Mone upisuje srednju umetničku školu.
Do petnaeste godine života je postao poznat po karikaturama koje je crtao ugljenim štapićem, i koje je izlagao u izlozima dućana. Tokom jedne od izložbi, upoznao je pejzažnog slikara Ežena Budena. Buden je imao veliki uticaj na mladog slikara i učio ga je tehnikama slikanja na otvorenom, što je i obeležilo Moneovu karijeru.
Klod Mone – Početak karijere
Prilikom posete muzeja Luvr u Parizu, Mone je gledao kako drugi slikari kopiraju stare majstore. Ponevši sa sobom svoj slikarski pribor, izabrao je da sedne kraj prozora i slika ono što vidi. Tokom studija na umetničkoj akademiji u Parizu, upoznao je nekoliko kolega slikara, takođe impresionista, sa kojima se i sprijateljio. Jedan od njih bio je Eduar Mane.
U junu 1861. godine, Mone je prekinuo studije i otišao u vojsku u Alžir, ali se zbog bolesti ubrzo vratio u Pariz. Nezadovoljan tradicionalnom umetnošću koju je učio na univerzitetu, postao je učenik švajcarskog umetnika Čarlsa Glera u čijem ateljeu je upoznao Renoara, Bazija i Sislija. Zajedno su izučavali nove pristupe umetnosti. Koristili su tehnike direktnog mešanja boja na platnu brzim potezima, slikajući pejzaže na otvorenom kako bi što bolje prikazali pad sunčeve svetlosti na ostale predmete u prirodi.
Klod Mone je, nakon izbijanja Francusko-pruskog rata 1870. godine, pobegao u Englesku. Tamo je izučavao dela britanskih slikara Džona Konstabla i Vilijama Tarnera, čiji pejzaži su Moneu poslužili kao inspiracija za inovacije u korišćenju boja. Zatim je usledio period stalnih putovanja koja su bila u direktnoj sprezi sa njegovim umetničkim ambicijama. Zanimalo ga je prirodno osvetljenje, atmosfera i boje, koje je želeo što tačnije da prikaže na svojim slikama. Karakterističan primer Moneovog ranog slikarskog stila je „Terasa u Sent Adresu“, naslikana 1866. godine.
Vrhunac Moneovog slikarstva
U periodu od 1872. do 1877. godine, Mone je naslikao svoja najpoznatija dela, kao što su „Polje maka u Aržanteju“, „Šetnja“, „Dama sa suncobranom“ i „Stanica Sen Lazar, „Dolazak voza“. Bio je jedan od redovnih izlagača na grupnim izložbama impresionističkih slikara. Prvu izložbu imali su 1874. godine i tom prilikom je njegova slika „Impresija, rađanje Sunca“, inspirisala novinarskog kritičara da tu grupu slikara nazove impresionisti, po čemu su ostali poznati do danas.
Klod Mone “Impresija, rađanje Sunca”
Mone i impresionisti naučili su da čak i najtamnije senke i najtmurniji dani imaju širok spektar boja. Međutim, Mone je shvatio da mora da slika brzo, koristeći kratke poteze četkicom i zasebne boje. Najviše je voleo da slika prirodu u kontrolisanim uslovima: svoj vrt u Živerniju, sa lokvanjima, jezercetom i mostom. Takođe je voleo da slika na obalama reke Sene. Serija slika „Stogovi sena“, „Aleja jablanova“, „Ruanska katedrala“ i „Lokvanji“ zaokružila je Moneovo stvaralaštvo i donela mu slavu.
Klod Mone je umro 5. decembra 1926. godine od raka pluća, a sahranjen je uz skromnu ceremoniju na crkvenom groblju u Živerniju. Njegovi potomci su 1966. godine zaveštali kuću i vrt Francuskoj akademiji lepih umetnosti. Uz pomoć Fondacije Kloda Monea kuća i vrt su najpre obnovljeni, a zatim 1980. godine otvoreni za javnost i predstavljaju glavne turističke atrakcije u Živerniju.
Preuzeto: http://edukacija.rs
