Zbog aktivnosti u socijalističkom pokretu morala je 1882. godine da emigrira iz Nemačke. Po povratku 1890. godine rukovodila je ženskim proleterskim pokretom, a od 1892. do 1917. godine uređivala je ženski socijaldemokratski list “Gleicheit”. Inicijator je Prve međunarodne konferencije žena 1907. godine na kojoj je izabrana za sekretara Međunarodnog ženskog sekretarijata.
Međunarodna konferencija žena u Kopenhagenu 1910. godine prihvatila je njen predlog o proglašenju Međunarodnog praznika žena-radnica. Tokom Prvog svetskog rata bila je aktivna u levičarskoj grupi “Spartak” i zbog osude imperijalističkog rata 1915. godine je uhapšena. Bila je član Prezidijuma Treće internacionale (Kominterna), rukovodilac ženskog odeljenja Kominterne i komunistički poslanik u Rajhstagu (Skupština) do dolaska nacista na vlast, posle čega je izbegla u Moskvu gde je ubrzo umrla 1933. godine.
Preuzeto: http://edukacija.rs
