Srpski pisac, utemeljivač alegorično-satirične pripovetke Radoje Domanović rođen je 16. februara 1873. godine, u selu Ovsište kod Topole.
Kako mu je majka bila iz značajne ustaničke porodice Cukića, Domanović je još iz detinjstva poneo idealnu sliku herojskih likova učesnika u ustancima. Tako su porodična i lokalna sredina formirali u budućem piscu društveni ideal, koji će on naći u savremenom životu.
Posle osnovnog školovanja, Domanović je učio gimnaziju u Kragujevcu i Veliku školu u Beogradu, ali boravak u gradskoj sredini nije izmenio njegova shvatanja koja je poneo iz sela. Oko pet godina trajao je period satiričarskog stvaranja ovog pisca, tačnije sve do obaranja poslednjeg Obrenovića i zatiranja ove dinastije 1903. godine. Posle toga, Domanović prestaje da stvara prava umetnička dela.
U svojim satirama on je oštro prikazivao vlastodršce, koje je smatrao korumpiranim i brutalnim, ali i lažno rodoljublje i servilno građanstvo. Zbog političkih uverenja je proganjan, premeštan i otpuštan sa posla. Posle pada režima kralja Aleksandra Obrenovića, on pokreće satirični list “Stradija”, kroz koji pokušava da se bori protiv mana novog režima.
Dela koja je ostavio za sobom su satirične pripovetke “Stradija”, “Vođa”, “Danga”, “Mrtvo more”, “Kraljević Marko po drugi put među Srbima”.
Razočaran, odavao se sve više boemskom životu i umro je u 35. godini, 4. avgusta 1908. u Beogradu. Veliki broj osnovnih škola nosi ime ovog čuvenog satiričara, a postoji i Zadužbina “Radoje Domanović”, koja dodeljuje nagradu sa njegovim imenom.
(M. S. / Tanjug)
Preuzeto: telegraf.rs