Petar II Karađorđević rođen je u Beogradu, 6. septembar 1923 —umro u Denveru, 3. novembar 1970. godine. Bio je treći i poslednji kralj Kraljevine Jugoslavije, vladao je u periodu od 1934. do 1945. godine. Petar II je bio prvi sin kralja Aleksandra I i kraljice Marije.
U vreme ubistva svog oca 1934. godine, Petar II je bio maloletan pa je kraljevska vlast preneta na Namesništvo koje je u testamentu odredio kralj Aleksandar I, na čelu sa knezom namesnikom knezom Pavlom Karađorđevićem, a članovi su bili još Ivo Perović i Radenko Stanković.
Posle vojnog puča protiv kneza Pavla i vlade Cvetković-Maček koji su doneli odluku o pristupanju Jugoslavije Trojnom paktu, Petar II je proglašen punoletnim. U zemlji je vladao samo 19 dana, pošto je 14. aprila na predlog predsednika vlade armijskog generala Dušana Simovića, odveden u izbeglištvo nakon invazije sila Osovine.
Kralj Petar II je najpre podržavao pokret pukovnika Dragoljuba Mihailovića, a kada su se saveznici preorijentisali na partizanski pokret, kralj Petar II je pod pritiskom pozvao svoje pristalice da stupe u NOVJ. Po sporazumu Tita i Ivana Šubašića sa kraja 1944. godine, kralj je marta 1945. preneo svoja ovlašćenja na tročlano namesništvo.
Kralj Petar II je zbačen odlukom jugoslovenske ustavotvorne skupštine 29. novembra 1945. Posle rata se naselio u SAD.
Oženio se grčkom princezom Aleksandrom 20. marta 1944. godine u jugoslovenskoj ambasadi. Sa Aleksandrom je imao jedno dete, sina Aleksandra (1945).
Izvor: sr.wikipedia.org
