Bio je i član Američke, Norveške, Slovenačke, Austrijske, Makedonske i Ruske akademije nauka. Učestvovao je u radu više međuakademijskih odbora, bio član redakcija mnogih lingvističkih časopisa, počasni član nekoliko uglednih institucija. Njegova bibliografija broji preko šeststo jedinica (monografije, studije, članci, referati, prikazi). Preko stotinu njegovih tekstova objavljeno je u inostranstvu.
U Institutu za srpski jezik SANU radio je na izradi Rečnika SANU, čiji je recenzent bio do kraja života. Bio je idejni tvorac i pokretač Etimološkog rečnika srpskog jezika i glavni urednik njegove Ogledne sveske. Takođe, bio je glavni urednik Srpskog dijalektološkog zbornika, časopisa koji zajednički izdaju SANU i Institut.
Pavle Ivić je bio naučnik svetskog formata, čije su sve vizure – zasnovane na temeljnom poznavanju srpskog jezika u istorijskoj i savremenoj perspektivi – bile suštinske i globalne. Pored svesti o tome šta treba uraditi u našoj nauci o jeziku, on je istovremeno posedovao i ogromnu energiju da svoju viziju ostvari, i to ga je činilo izuzetnim. Svojom istinskom veličinom i ogromnom erudicijom, ali pre svega svojim grandioznim delom, Pavle Ivić je ostavio neizbrisiv trag u srpskoj i svetskoj lingvistici.
Preuzeto: telegraf.rs
