Na današnji dan, 14. februara 1804. godine, u Orašcu je doneta odluka o podizanju Prvog srpskog ustanka.
Buna protiv dahija bila je ustanak Srba u Beogradskom pašaluku i okolnih šest nahija protiv Turaka u periodu od 14. februara 1804. do 7. oktobra 1813. godine. Otpočeo je kao mesna pobuna protiv dahija, a prerastao je u prvu etapu srpske revolucije. Ustanici predvođeni Karađorđem su uspeli da oslobode pašaluk. Ovaj ustanak je prethodio Drugom srpskom ustanku 1815, koji je doveo do stvaranja Kneževine Srbije.
Dahije u Beogradskom pašaluku su 1801. godine ubile beogradskog pašu i uspostavljaju nasilje u pašaluku. Mnogi Srbi su se odmetnuli u hajduke i spremaju plan za pobunu. Kada su dahije to saznale, 1804. godine su sprovele Seču knezova, čime su ubrzale ustanak umesto da ga spreče, što je bio njihov cilj.
Na saboru u Orašcu za vođu bune je izabran Karađorđe Petrović. Aganlija, jedan od dahija pokušao je pregovorom da zaustavi pobunu, ali nije uspeo. Ubrzo su ustanici oslobodili veći deo Beogradskog pašaluka. Sultan je poslao Bećir-pašu, bosanskog vezira da umiri ustanike i pogubi dahije, ali ni to nije uspjelo. Zato je turski car 1805. naredio novom beogradskom vođi Hafiz-paši da uguši ustanak. Međutim, Srbi su dočekali pašu i potukli njegovu vojsku u boju na Ivankovcu.
Godine 1806, sultan je poslao veliku vojsku iz Bosne i iz Niša prema Srbiji. Ustanici su potukli obe vojske – bosansku na Mišaru, a nišku na utvrđenju Deligradu. Srbi su 1807. oslobodili Beograd i započeli s Rusima rat protiv Turaka u Negotinskoj nahiji, pri čemu su pobedili u trima bitkama.
Zatim je 1809. godine oslobođen čitav pašaluk i neki delovi Bone i Novopazarskog sandžaka. Godin 1809, u bici na Čegru, potučeni su od Turaka zbog nesloge vojvoda. Rusija je s Turskom zaključila Bukureški mir 1812. godine zbog napada Napoleona.
Prema odredbama osme tačke ovog dogovora trebalo je da srpski ustanici dobiju autonomiju. Srbi, međutim, na to nisu pristali i već 1813. Turci su sa svih strana napali Srbiju i osvojili je ponovo.
