Na današnji dan 1918. godine potpisana je Beogradska vojna konvencija kojom je mađarskim trupama naloženo povlačenje severno od linije Segedin-Pečuj-Varaždin. Ova, istorijski veoma bitna, konvencija potpisana je u zgradi Uprave …
Nakon raspada Dvojne monarhije 31. oktobra 1918. godine u Mađarskoj je proglašena Mađarska demokratska Republika, a na vlast je došao grof Mihalj Karolji. Mađarska delegacija koju su činili grof Karolji, ministar vojni Bela Linder, članovi mađarske vlade i oficiri, doputovala je na beogradsko donjegradsko pristanište 5. novembra oko 16 časova na pregovore o primirju između Ugarske i članica Antante. Mađarska delegacija bila je smeštena u hotelu Srpska kruna koji se nalazio u zgradi u današnje Biblioteke grada Beograda. Pregovori sa predstavnicima Antante, koje su činili francuski maršal Luj Franše d’ Epere, komandant francuske istočne armije konjički general Pol Anri, vojvoda Živojin Mišić i načelnik Operativnog odeljenja srpske Vrhovne komande Danilo Kalafatović, otpočeti su 7. novembra 1918. godine.
Nakon sedam dana pregovora, 13. novembra u kasnim večernjim časovima potpisana je Vojna konvencija koju je činilo 18 tačaka. Potpisnici Konvencije su bili, sa savezničke strane – vojvoda Živojin Mišić i general Pol Anri, a sa ugarske strane ministar vojni Bela Linder.
Konvencijom je predviđeno da savezničke trupe kontrolišu teritoriju istočno od gornjeg toka reke Samoš i banatske teritorije južno od reke Moriš, dok je mađarskim trupama naloženo povlačenje severno od linije Segedin-Pečuj-Varaždin. Mađarska je bila prinuđena da povuče i razoruža vojsku, oslobodi ratne i civilne zarobljenike i prepusti geostrateške tačke. Trupe Antante su, na osnovu Konvencije, dobile pravo prolaza i zadržavanja u Mađarskoj, a država je bila u obavezi da im pomaže u ishrani i transportu. Budimpešta je bila primorana da Srbiji obezbedi 3000 lica, obaveznih da pomognu u osposobljavanju železničkih pruga, rečnih, telefonskih i telegrafskih veza.
