Američki pisac Ernest Hemingvej, dobitnik Nobelove nagrade za književnost i dobitnik Pulicerove nagrade je na današnji dan 1961. godine samoubistvom okončao život.
Hemingvej je nastojao da reporterski beleži činjenice, što je karakteristika “škole” pisaca koju je predvodio između dva svetska rata. Isticao je snagu osnovnih ljudskih nagona i duboku žudnju za intenzivnim životom. Najčešći motivi bili su rat, lov, borba s bikovima, pijanstvo, seks, često u grubim, katkad i brutalnim vidovima.
U Prvom svetskom ratu učestvovao je na italijanskom frontu i sećanja na to vreme opisao je u romanu “Zbogom, oružje”, iskustvo iz Španskog građanskog rata pretočio je u roman “Za kim zvona zvone”, još jedan roman koji će osvojiti veliki broj čitalaca i još više učvrstiti reputaciju Ernesta Hemingveja kao velikog pisca. Popularnosti ovoga romana doprineće njegova filmska verzija sa Gari Kuperom i Ingrid Bergman u ulogama Roberta Džordana i Marije.
Posle toga nastaje velika pauza, ali intenzivnog života i putovanja. Godine 1950. izlazi roman “Preko reke pa u šumu”, koji kritika proglašava najslabijim delom Ernesta Hemingveja. To je pogodilo pisca koji 1952. godine objavljuje roman “Starac i more” i njime zadobija nepodeljena priznanja kritike, Pulicerovu nagradu za književnost, a 1954. godine i Nobelovu nagradu.
Kada je osetio da mu zdravlje popušta i onemogućava život kakav je želeo da živi, izvršio je samoubistvo lovačkom puškom 1961. godine, završivši kao i njegov otac 1928. godine.
Dela: romani “Starac i more”, “Pokretni praznik”, “Proljećne bujice”, “Sunce se ponovo rađa”, “Smrt u podne”, “Imati i nemati”, “Preko reke, pa u šumu”, drama “Peta kolona”.
