Srpski pisac i lekar Jovan Jovanović Zmaj, jedna od najznačajnih ličnosti srpskog društva u drugoj polovini 19. veka, preminuo je 14. juna 1904. godine.
Jovan Jovanović Zmaj je bio jedan od najvećih liričara srpskog romantizma. Po zanimanju bio je lekar, a tokom celog svog života bavio se uređivanjem i izdavanjem književnih, političkih i dečjih časopisa. Najznačajnije Zmajeve zbirke pesama su “Đulići” i “Đulići uveoci”, prva o srećnom porodičnom životu, a druga o bolu za najmilijima. Pored lirskih pesama, pisao je satirične i političke, a prvi je pisac u srpskoj književnosti koji je pisao poeziju za decu. Sremska Kamenica je nekada nosila ime Zmajeva Kamenica, u čast Jovana Jovanovića Zmaja.
Dve najbolje zbirke njegovih pesama su “Đulići” i “Đulići uveoci”. Veliki broj njegovih šaljivih i dečjih pesama, štampanih po raznim listovima i časopisima, izašao je u dva izdanja celokupnih dela: “Pevanija” i “Druga pevanija”. Poslednje su štampane zbirke: “Snohvatice” i “Devesilje”. U prozi je napisao jednu pesničku legendu (“Vidosava Branković”) i jedan šaljivi pozorišni komad (“Šaran”).
Zmaj je i prevodio, naročito iz mađarske književnosti. Najbolji su mu prevodi mađarskog pesnika Šandora Petefija. Pored ostalih pesama, od njega je preveo spev “Vitez Jovan”.
Iz nemačke poezije prevodio je Getea (“Herman i Doroteja”, “Ifigenija u Tavridi”) i s uspehom podražavao Hajneovu ljubavnu liriku i epigram i orijentalsku poeziju Fridriha Bodenšteta (“Pesme Mirca Shafije”). Od ostalih prevoda iz strane književnosti najpoznatiji su “Demon” od Ljermontova i “Enoh Arden” od engleskog pesnika Tenisona.
Pored Zmaja, uređivao je satirične listove “Žižu” i “Starmali”. Od 1880. do smrti izdavao je dečji list “Neven”, najbolji srpski dečji list tog vremena.
