Veruje se da je 4. decembra 1371. godine preminuo drugi i poslednji srpski car Stefan Uroš V Nemanjić, poznatiji kao Uroš Nejaki.
Stefan Uroš V Nemanjić bio je jedini sin Dušana Silnog i carice Jelene i vladao je Dušanovim carstvom od 1355. do 1371. godine, odnosno do smrti. Pre toga, nosio je titulu kralja, a krunisan je 1346. godine – istog dana kada je njegov otac postao proglašen za cara.
S osamnaest godina, Uroš je nasledio ogromnu, ali nedovoljno povezanu i objedinjenu teritoriju Srpskog carstva, a 1365. godine je dobio savladara – kralja Vukašina Mrnjavčevića. Period savladarstva značio je dalji pad centralne vlasti i slabljenje odbrambene moći države i to u vreme kada Turci postepeno osvajaju istočne delove balkanskog poluostrva. Ozbiljno su ugrozili i sersku oblast, ali srpske snage, zbog nesloge vlastele, nisu uspele da se objedine za borbu protiv njih. U tu borbu su sami krenuli braća Mrnjavčevići, sa svojim vojskama.
Bio je oženjen Anom, ćerkom vlaškog vojvode Aleksandra Besarabe, koja se kasnije zamonašila pod imenom Jelena.
Obojica su poginula u čuvenoj bici na Marici, 26. septembra 1371. godine.
Car Uroš je neznatno nadživeo svog savladara. Umro je 4. decembra 1371. godine (premda ima istoričara koji tvrde da je preminuo 2. decembra), a sa njim prestaje da postoji i država Nemanjića. Njegova smrt je danas predmet različitih tumačenja. Iako je po nekim izvorima Uroš otrovan, u posmrtnim ostacima nisu nađeni dokazi o nasilnim uzrocima smrti. U istoriji se često naziva nejakim, zbog svoje blagosti i nemogućnosti da se odupre silnicima u turbulentnom vremenu u kome je ziveo.
