Na današnji dan, 13. septembar 1219. godine – Proglašena je autokefalnost Srpske pravoslavne crkve, koju je kod romejskog (vizantijski) cara Teodora I Laskarisa i nikejskog patrijarha Manojla I Haritopula izdejstvovao Sava Nemanjić, potom prvi srpski arhiepiskop, sa sedištem u manastiru Žiča. Car Dušan je 1346. godine uzdigao srpsku crkvu u rang patrijaršije.
Sveti Sava je 1219. godine rukopoložen od strane carigradskog patrijarha Manojla I za „arhiepiskopa srpskih i primorskih zemalja“, a srpska crkva dobija autokefalnost i dostojanstvo arhiepiskopije. Od tada se srpski arhiepiskop birao i posvećivao u srpskoj zemlji.
Osnivanju Srpske arhiepiskopije ogorčeno se suprostavio ohridski arhiepiskop Dimitrije Homatijen, ali bez uspeha.
U unutrašnjem crkvenom razvitku nije bilo značajnih promena. Patrijarh, je poput cara, nosio titulu “patrijarha Srba i Grka”, a patrijaršija je dobila položaj i privilegije po uzoru na Carigradsku patrijaršiju. Osnovano je nekoliko novih episkopija, a nekoliko episkopija je uzdignuto na rang mitropolije.
