Na današnji dan, 29. decembra 1921. godine, rođen je Dobrica Ćosić, srpski pisac i esejista i prvi predsednik Savezne Republike Jugoslavije.
Ćosić je rođen u Velikoj Drenovi, a njegovu mladost obeležio je Drugi svetski rat, u kojem se borio na strani partizana, što je kasnije bila inspiracija za njegov književni opus.
Njegova dela postala su kultna u srpskoj književnosti, a izdvajaju se “Koreni”, “Deobe”, “Vreme smrti”, “Vreme zla”, “Vreme vlasti” i drugi. Ćosić će ostati upamćen kao prvi dobitnik Ninove nagrade (1954. godine, za roman “Koreni”), a za istu nagradu je bio laureat 1961. godine. Među brojnim drugim nagradama za literarno stvaralaštvo koje je osvojio, izdvajaju se i Vukova nagrada, Njegoševa nagrada, “Zlatni krst kneza Lazara”, nagrada “Petar Kočić”, nagrada “Meša Selimović” itd.
Od kraja 1960-ih je počeo da se suprotstavlja tadašnjoj politici, pre svega nezadovoljan ustavnim preuređenjem SFRJ, zbog čega se udaljio od Tita.
Postao je član SANU 1970. godine, a od 1969. do 1972. godine je bio predsednik Srpske književne zadruge.
Prvi predsednik SRJ odlukom Savezne skupštine postaje 15. juna 1992. godine, a smenjen je godinu dana kasnije tajnim glasanjem oba veća Saveznog parlamenta.
Preminuo je u Beogradu, 18. maja 2014. godine.
