Ričard I, zvani Ričard Lavljeg Srca (1157-1199), kralj Engleske (1189-1199), treći sin kralja Henrija II i Eleonore, rođen je u Oksfordu. U mladosti, bio je veren za ćerku francuskog kralja Luja VII. Vojvodstvo nad Akvitanijom dobio je 1172 . godine, kao nasledstvo svoje majke.
Dolazak na presto bio je turbulentan, jer je ratovao protiv oca, a konačno, 1189. godine, postao je kralj Engleske. Nedugo potom, krenuo je u Treći krstaški rat, zajedno sa francuskim kraljem Filipom II. Međutim, dvojica kraljeva se nisu slagali, pa je tako Ričard odbio da oženi Filipovu sestru, kako je planirano. Umesto toga, oženio je Bergengeriju Navarsku, na Kiprtu.
Iako je dva puta pokušavao da ga osvoji, Jerusalim nije prešao u ruke hrišćana sve do krstaškog pohoda koji je 1299. godine poveo nemački car Fridrih II .
Leopold V zarobio je Ričarda i predao ga Henrihu IV. Ričard se vraća u englesku 1194. godine i sklapa primirje sa bratom Džonom, koji kasnije postaje kralj Engleske.
Ričard je otišao u Francusku 1194. kako bi ratovao sa francuskim kraljem, a 1199. godine poginuo je u nekom nevažnom boju, kada ga je usmrtila strela.
