To jest, ako pojedete istu namirnicu s nogu smatrajući da je to “grickalica” ili na miru, kao redovan obrok, organizam će reagovati različito i u pogledu osećaja gladi i u pogledu ukupnog unetog broja kalorija.
Ovo je prvo proučavanje te vrste, koje je obavio istraživački tim prof. psihologije Džejn Ogden na Šuri univerzitetu. Ono je imalo za cilj da ispita kakav uticaj na ljude ima ako se ista namirnica označi kao “grickalica”, odnosno ako se označi kao “obrok”.
U istaživanju je učestvovalo 80 ispitanika. Oni su zamoljeni da pojedu porciju testenina koja je bila obeležena ili kao “grickalica” ili kao “obrok”. Sve porcije su bile potpuno jednake, spakovane u plastične činijice sa viljuškom, a ispitanici su ih jeli ili stojeći, direktno iz plastičnog pakovanja plastičnom viljuškom, dakle kao “grickalicu”, ili su ih jeli kao “obrok” – sedeći za stolom, iz keramičkog tanjira, metalnom viljuškom. (Dakle, radilo se o potpuno istoj vrsti i količini hrane.) Nakon što su jeli, ispitanici su pozvani da degustiraju razne industrijske grickalice (glazirane čokoladne bombone, mini-sireve, kekse, čips).
Istraživači su utvrdili da su oni koji su pojeli testenine obeležene kao “grickalica” kasnije pojeli više ovih nezdravih industrijskih grickalica nego ispitanici koji su jeli testenine obeležene kao “obrok”. Količinski gledano, oni koji su pojeli testeninu s nogu kasnije su u pogledu količine i ukupnih kalorija pojeli 50% više količinski slanih grickalica, a 100% više glaziranih čokoladnih bombona (M&M) u odnosu na ispitanike koji su jeli testenine sedeći za stolom.
Ova jedinstveni rezultat je pokazao da će ljudi jesti više ako neku hranu smatraju “grickalicom”, pogotovo ako su jeli stojeći, a ne sedeći. “Kako nam život postaje sve natrpaniji obavezama, sve više ljudi jede usput, i to hranu koja se označava kao “grickalica”. Mi smo utvrdili da je verovatnije da se oni koji jedu “grickalice” prejedu, prosto zato što možda ne shvataju potpuno, ili se čak i ne sećaju, šta su jeli”, prokomentarisala je prof. Džejn Ogden, i dodala: “Da bismo ovo prevazišli, potrebno je da ono što pojedemo nazovemo obrokom i da ga pojedemo kao obrok, što nam pomaže da budemo svesniji šta smo jeli, da se kasnije ne bismo prejeli”. Istraživanje je objavljeno u časopisu Apetite.
Preuzeto: Zdravahrana.com
