Otvaranje izložbe slika, skulptura i crteža “Zapisi i kazivanja” akademika Save Halugina će se realizovati elektronskim putem u Galeriji Kulturnog centra “Laza Kostić” Sombor, u utorak, 22. 9. 2020. godine u 19 časova. Publika će biti u prilici da poseti izložbu od 19:30 do 21:00 časa, istog dana, u grupama od 10 ljudi, uz poštovanje svih mera prevencije i preporuka Zavoda za javno zdravlje. Otvaranje izložbe će, putem prenosa uživo, biti dostupno na našoj stranici.
Sava Halugin je vajar, autor brojnih skulptura izvedenih u mermeru, terakoti, kamenu, ali najčešće u bronzi, od kojih su mnoge postavljene u javnim prostorima. Dobitnik je priznanja poput “Zlatnog dleta” ULUSA 1988. i 1993. godine, otkupne nagrade sa izložbe Jugoslovenskog bijenala male plastike u Murskoj Soboti 1989, nagrade beogradskog Oktobarskog salona 1995. kao i nagrade Zavoda za kulturu Vojvodine “Iskre kulture” za 2007. godinu. Redovan je učesnik skulptorskih manifestacija: “Tera” u Kikindi, “Mermer i zvuci” u Aranđelovcu, “Desvilato” u Svilajncu, “Bakar” u Boru i drugih. Mada je od samog početka, zajedno sa skulpturama, rado izlagao i crteže kao dokumente o traganju i razmišljanju jednog vajara, dvodimenzionalnost slikarskog platna, svet boja i kolorističkih odnosa, do skoro nisu bili značajni za njegov rad. U trenutku kada se, međutim, čini da je pozicija slikarstva postala neizvesna i da se manuelna tehnika slikanja uljem na platnu definitivno povlači pred izuzetno razvijenom tehnologijom stvaranja, reprodukovanja i razmene slika, umetnik se okreće ovom, za njega novom, mediju i to sa jasnom idejom o tome šta se sa slikom može uraditi u današnje vreme.
“U slikarstvu Save Halugina, u kom se metonimijskim skraćenjima, hiperbolisanim prikazivanjem, abrevijacijama, mešanjem prepoznatljivih i proizvoljnih oblika, stvara paradoksalan prizor na preseku vizuelne i verbalne jezičke igre, naslućuje se zato postmoderno nepoverenje u velike priče o progresu i kontinuiranom i zakonitom razvoju bilo pojedinca bilo zajednice. Fragmenti što se odnose na krhkotine dnevnih rutina, briga i zabluda “malih” ljudi, mogu samo da budu parodija svake ideologije. Povezani naracijom o transformacijama organskog i mašinskog, čoveka i životinje, takvi prizori referišu o vremenu promena u kojem je jedan poredak srušen a drugi još uvek ne postoji, ili o trenutku iskliznuća i neravnoteže u kom lako dolazi do povezivanja naizgled nespojivih pojava tako da svaki ishod postaje podjednako moguć. A to su upravo odlike vremena u kom živimo. Zato se u slikama Save Halugina, uprkos relativizaciji svih ideala, prepoznaje I izvesno zalaganje ili mikropolitika koja se, na tragu modernističkog angažmana, zauzima za uvek aktuelna pitanja istine I pravde. “, napisala je o Savi Haluginu i njegovom radu Olivera Janković
