Nacionalni praznik Rusina u Srbiji obeležen je juče. Na prostor današnje Srbije, Rusini su se doselili iz severoistočnih županija nekadašnje Ugarske. Sredinom 19. veka, rusinska zajednica je brojala oko 8.500 građana, koji su živeli u Ruskom Krsturu, Kucuri, Novom Sadu, Šidu, Berkasovu, Starom Vrbasu, Bačincima, Petrovcima i Mikloševcima (današnja Republika Hrvatska). Kasnije se broj Rusina povećava u Đurđevu i Gospođincima, a nastaju i rusinske kolonije u Bikiću, Sremskoj Mitrovici, Novom Orahovu i Subotici.
Prema istorijskom poreklu, Rusini pripadaju Istočnim Slovenima. Pišu ćiriličnim pismom, a jezik Rusina u Srbiji se danas drži za najmlađi literaturni slovenski jezik. Zvanično je kodifikovan 1923. Godine, Gramatikom bačvansko-rusinskog govora dr Havrijila Kosteljnika, jednog od najobrazovanijih i najpoznatijih vojvođanskih Rusina.
Prva rusinska, tada konfesionalna škola, otvorena je u Ruskom Krsturu 1753. godine, a danas na rusinskom jeziku postoji kompletna obrazovna vertikala, od predškolskog do fakultetskog obrazovanja.
Katedra za rusinski jezik i književnost, koja danas nosi naziv Odsek za rusinistiku, osnovana je 1982. Godine, na Filozofskom fakultetu Novosadskog univerziteta.
U Ruskom Krsturu radi srednja škola na rusinskom jeziku, i kao takva jedina je u svetu.
Po zvaničnim statistikama, kod Rusina nema nepismenih, a više od 10% populacije ima visoko obrazovanje.
