Na osnovu najstarijeg sačuvanog dokumenta smatra se da su se prve Antičke Olimpijske igre održale 776. godine p.n.e. u Olimpiji.
Prvobitno, Igre su podrazumevale atletska takmičenja između različitih gradova – država Stare Grčke. Tokom trajanja igara, sva neprijateljstva među grčkim polisima su tada prestajala. Za razliku od današnjeg vremena, kada Međunarodni olimpijski komitet šalje nacionalnim olimpijskim komitetima pozivna pisma za učešće na Olimpijskim igrama, tada je glasnik išao od jednog do drugog polisa pozivajući na Igre.
Postoje više legendi kako su Igre nastale. Jedna od najpoznatijih je svakako ona koja smatra Boga Zevsa za kreatora Igara. Legenda kaže da je, kada je pobedio svog oca Krona u borbi za vlast, Zevs odlučio da organizuje Igre, u znak sećanja na svoju pobedu. Po drugoj, isto popularnoj legendi, smatra se da je Herkul osnivač Igara. Jednom prilikom, pobedio je u trci u Olimpiji i bio je toliko opčinjen svojom pobedom da je odlučio da se svake četvrte godine organizuje slična manifestacija.
Antičke Olimpijske igre, pored sportskog karaktera, imale su i verski karakter. Verski karakter Igrama je davala činjenica da su se održavala u čast vrhovnog boga Zevsa. Zevsova ogromna statua stajala je na ulazu u Olimpiju (ona spada u sedam svetskih čuda starog veka).
Igre u Olimpiji su trajale tri dana. Bile su organizovane svake četvrte godine, a vremenski period između Igara nazvan je Olimpijada.
Slobodni Grci su imali jedino isključivo pravo učešća na Igrama. Žene su bile isključene iz svakog oblika ove najznačajnije sportske manifestacije grčkih polisa. Nisu smele da učestvuju, a ni da prate ovaj događaj.
Nagrade takmičarima za trijumf u svojim disciplinama bile su simbolične. Pobednik je dobijao grančicu masline, ali poput božanstva, sticao bi ogromnu popularnost i poštovanje od stanovništva svojih polisa. Takođe, u čast pobede, neretko bi u svom gradu dobio velelepan spomenik, te bi ga ondašnji pesnici opevali u svojim pesmama.
Takmičari su u začetku Igara bili obučeni u prikladnu odeću, da bi kasnije nastupali potpuno goli. Ovo je nastalo kao posledica trke u kojoj je jednom sportisti spao šorts, a on se apsolutno nije obazirao na taj događaj, nego je nastavio da trči svoju trku. To je ispraćeno sa velikim simpatijama kod ostalih takmičara, koji su odlučili da ubuduće nastupaju kao i dotični atletičar.
Tokom Rimske vladavine Grčkom Igre su počele da gube na značaju, a pod uticajem širenja i jačanja hrišćanstva na njih se počelo gledati kao na kult paganskih običaja. Naredbom rimskog cara Teodosija, one su ukinute 393. godine.
