Sve se češće govori o tome da su telefoni krivi za to što se roditelji i deca udaljavaju jedni od drugih. Međutim, nisu ovi uređaji krivi za loš odnos između roditelja i dece, tvrde naučnici nakon istraživanja sprovedenog u Švajcarskoj.
Stručnjaci su analizirali da li kako uređaji utiču na odnos između roditelja i dece, a usput su shvatili da su zapravo bilo kakve ometanja, nevezano za to od čega potiču, jednako štetna za njihov odnos.
Deca jednostavno žele da imaju nepodeljenu pažnju svojih roditelja. A kada je ne dobiju, bilo da je to zato što roditelji gledaju u svoje telefone ili rade neku drugu aktivnost, koja nema veze sa uređajima, to se na njihov odnos odražava na isti način, prenosi nypost.com.
“U ovoj studiji smo pokazali da kada roditelji nisu fokusirani na decu, kvalitet i kvantitet interakcije između roditelja i deteta je lošiji nego kada deca imaju pažnju roditelja”, rekla je vodeća autorka studije Nevena Dimitrova sa Univerziteta primenjenih nauka i umetnosti u Zapadnoj Švajcarskoj.
“Efekat je isti, bez obzira na to da li roditelje ometa neka digitalna ili nedigitalna aktivnost”, dodala je ona.
Za potrebe ovog istraživanja, naučnici su analizirali 50 parova roditelja i dece podeljenih u tri grupe. U prvoj grudi, roditeljima su date instrukcije da se igraju sa svojom decom 10 minuta. U drugoj grupi je roditelji trebalo da se igraju sa decom, a nakon pet minuta im je dato da popune upitnike.
U trećoj grupi su roditeljima dati isti upitnici, ali je trebalo da ih popune na tabletu i da se istovremeno igraju sa decom.
Rezultati su pokazali da su deca iz grupa gde su roditelji “ometani” upitnicima pokazala niži nivo interakcije sa roditeljima, kao i da su roditelji slabije reagovali na signale za komunikaciju koje su im slali mališani.
Međutim, efekat je bio isti bez obzira na to da li su roditelji odgovarali na pitanja na papiru ili na tabletu.
Naučnici su istakli da je najbolji odnos roditelja i deteta ona koji je neprekinut.
“Iz ovoga vidimo da nisu ekrani sami po sebi štetni za kvalitet interakcije između roditelja i deteta. Umesto toga, čini se da je krivac to što roditelji nisu potpuno posvećeni interakciji sa detetom i to loše utiče na njihovu komunikaciju”, poručila je Dimitrova.
