Rođen 1883. godine, Lazar Stanojević bio je sin somborskog učitelja Lazara Stanojevića. Osnovno obrazovanje je stekao u rodnom gradu, a nakon gimnazije, u kojoj je maturirao 1903. godine, upisao je medicinu u Budimpešti. U Beču je završio i Vojnu lekarsku akademiju, a specijalizaciju iz oblasti neuropsihijatrije na „Klinici za živčane i duševne bolesti“ profesora Julisa Vagnera Jaurega, dobitnika Nobelove nagrade za medicinu.
Nakon što je završen Prvi svetski rat, doktor Stanojević je postao upravnik Zavoda za duševne bolesti „Stenjevac“ u Zagrebu, da bi u oktobru 1923. godine prešao na poziciju upravnika „Klinike za živčane i duševne bolesti“ Medicinskog fakulteta u Beogradu, na kojoj će 1945. godine dočekati penziju. Za vanrednog profesora neurologije i psihijatrije Medicinskog fakulteta u Beogradu, izabran je u maju 1922. godine, a njegova uloga prvog upravnika, šefa katedre i vaspitača upotpunjena je velikim brojem naučnih radova iz oblasti kliničke psihijatrije i neurologije, sudske psihijatrije, socijalne psihijatrije i eksperimentalne farmakopsihologije. Publikacije je pisao na srpskom, nemačkom i mađarskom jeziku, a objavljivao ih je u najuglednijim inostranim medicinskim časopisima svog vremena. Među najzapaženijim su radovi: „Kako opada pamćenje kod paralitičara?“, „Zašto upravnik duševne bolnice treba i mora da bude samo psihijatar?“, „Samoubice u u svetlosti kriminalne psihologije i psihijatrije“ i druga.
U periodu između dva svetska rata, Lazar Stanojević, kao jedan od najuglednijih lekara sa jugoslovenskih prostora, učestvovao je na brojnim međunarodnim medicinskim skupovima, poput Prvog međunarodnog kongresa o mentalnoj higijeni u Vašingtonu. Takođe, dobitnik je zaslužnog mesta u „Svetskoj medicinskoj enciklopediji“, izdatoj 1939. godine u Londonu.
Profesor dr. Lazar Stanojević je preminuo 1973. godine u Sremskoj Kamenici, a pored toga što je bio iskusni poznavalac opšte medicine, izvrstan lekar, nadareni predavač i plodan publicista, ostao je upamćen i kao jedan od utemeljivača srpske neuropsihologije.
