Serija “Pozorište u kući” bila je jedna od najvećih produkcija TV Beograda i možemo slobodno reći prvi domaći sitkom. Serija je počela sa prikazivanjem u oktobru 1972. godine, a prikazivana je 12 godina.
Svaka tadašnja jugoslovenska porodica mogla je da se prepozna u dogodovštinama porodice Petrović i u rečenici “Volim i ja pozorište, ali ne u svojoj kući”, kao i čuvenoj replici Rodoljuba Rođe Petrovića: “Boga mu poljubim”.
Serija prati život porodice Petrović koju čine – Rodoljub, Olga, njihov sin Borko, tašta Snežana Nikolajević i kućna pomoćnica Tina.
“Najveća drama” između tašte i zeta
Zanimljivo je da je nakon raspada SFRJ serija dobila čak dva rimejka – u Srbiji 2007. godine, i u Hrvatskoj pod nazivom “Kazalište u kući”.
Istina, oni nisu doživeli ni približan uspeh kao originalna serija.
Svakako “najveća drama” u seriji se odvijala kroz odnos zeta i tašte – Rodoljuba Petrovića Rođe, (Vlastimir Đuza Stojiljković) pravnika, koji je poreklom sa sela i koji nikada neće shvatiti finese otmenog ponašanja njegove tašte Snežane Nikolajević (Olga Ivanović), predratne gospođe s poreklom, čiji je jedini problem zet bez porekla.
Prve kritike katastrofalne
– Prve kritike za “Pozorište u kući” su bile katastrofalne, sasekli su nas, rekli su da je malograđanština, da je bezvredno, šta tu sad žena, tašta… A to je ljudska priča, nešto što se svakom događa, slika života “malog” čoveka. Sad kažu da je bila vrhunska. Ali mislim da se nekada daleko ozbiljnije radilo. TV drama je bila institucija, radio-drama takođe. Znalo se gde se i šta igra u pozorištu. A sada svi igramo sve – govorio je Đuza Stojiljković o seriji i legendarnoj ulozi Rođe.
Rodoljub Petrović je vozio fiću, i sanjao o tristaću, a kućnu pomoćnicu Tinu, studentkinju iz unutrašnjosti, koju je igrala Ljiljana Lašić, mogao je držati jer ona ujedno bila i podstanarka, pa su se troškovi međusobno prebijali.
Uloge kao “kamen oko vrata”
Ljiljani Lašić uloga Tine je u životu dugo predstavljala kamen “oko vrata” jer su je svi kasnije prepoznavali kao kućnu pomoćnicu iz “Pozorišta”.
– Nikako ne bih volela da se moj glumački rad završi na ovoj ulozi. Ne bih volela da me publika zapamti ovakvu. Znam da će mi biti teško da se oslobodim ovog lika. Serija će ići godinu, dve, a ja ću možda zauvek da ostanem Tina – govorila je Ljiljana Lašić, a Yugopapir sačuvao sećanje.
Jednu od najupečatljivih uloga ostvarila je i glumica Olga Ivanović kao “Nikolajevićka”.
Kada su je nakon završenog snimanja serije u jednom intervjuu davne 1980. godine upitali da li joj je ova uloga pomogla ili odmogla u karijeri, bez razmišljanja je odgovorila.
– O da, to je mač sa dve velike oštrice. Ja beskrajno volim taj lik, moram biti poštena i reći da mi je mnogo radosti dao, ali još više gorkih pilula. Da li znate da ja posle “Pozorišta” već punih pet godina ništa nisam zaigrala, ni na televiziji, ni na radiju, ni u pozorištu. Kao da sam u svesti svih poistovećena sa Nikolajevićkom, kao da svi misle da više ništa ne bih mogla da odigram, kao da tu Snežanu više ne mogu da skinem sa sebe. Pa, bila sam glumica i pre tog lika. Srećom, “Pozorište u kući” je došlo pri kraju mog glumačkog hoda, a ne na početku. No, ne treba se još predavati – rekla je tada glumica za jedan list.
Majka Vuku je voleo svako
Rođinu suprugu prvo je glumila Ljerka Draženović, da bi je nakon osam epizoda zamenila Stanislava Pešić, koju pamtimo kao Olgu Petrović.
– Žene u Zagrebu su se oblačile kao ja, u Ljubljani su se kao ja češljale, u Skoplju smejale kao ja. Publika nas je sve podjednako volela: kamiondžije su lepile moje slike, a vojnici Ljiljane Lašić – izjavila je Stanislava Pešić jednom prilikom o svojoj ulozi.
Ramila Savičević je i nakon brojnih uloga nakon “Pozorišta”, ostala zapamćena kao majka Vuka.
– Pa mi onda neko reče na ulici: “Jao majka Vuko, kako dobro igraš tu Živadinku (Bolji život). I ostadoh majka Vuka, a znate zašto? Pa svako ima majku, i svako je u tom liku tražio onaj miris detinjstva, onu toplinu koja mu nedostaje – govorila je legendarna Rada Savičević.
Sve se odvija na Karaburmi
Radnja serije se odvija u beogradskom naselju Karaburma.
Pored porodice Petrović, neizbežne likove u seriji čine: Vasa S. Tajčić, kućni prijatelj; Majka Vuka, Rođina majka; Čeda Mungos, hauzmajstor; Rajka, Čedina žena; Klativoda, pozornik; Brkić, Rođin kolega; Ana Šumović, Snežanina prijateljica iz mladosti i drugi.
U seriji su se, kao gosti, pojavljivale mnoge tada poznate televizijske ličnosti poput Miće Orlovića, Kamenka Katića, Miljana Miljanića, Dragana Nikitovića, Dubravke Nešović i Predraga Cuneta Gojkovića.
“Pozorište u kući” tema ozbiljne antropološke studije
Danas, “Pozorište u kući” postalo je tema ozbiljne antropološke studije koju je nedavno objavila dr Ildiko Erdei, redovna profesorka na Odeljenju za etnologiju i antropologiju Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu pod naslovom “Moderni život u udarnom terminu”. Knjiga je dobila nagradu „Dušan Bandić” za najbolju monografiju objavljenu u oblasti etnologije i antropologije za 2021. godinu.
U “Pozorištu u kući” mogli smo da vidimo sve odlike tog novog, modernog života, a njegove karakteristike u tom trenutku bile su, kako kaže dr Erdei, „obrazovanje kao ključ društvenog uspeha, dolazak iz sela u grad, život u soliteru kao simbol modernosti i urbane transformacije društva i skladan porodični život više generacija u kome se uspešno mire tradicija i nova vizija moderne jugoslovenske porodice”.
Autori serije “Pozorište u kući” bili su režiser Dejan Baja Ćorković i scenarista Novak Novak.
Pored Novaka Novaka, scenario za pojedine epizode pisali su i Siniša Pavić, Radivoje Lola Đukić, Milan Šećerović, Gordan Mihić, Dušan Savković, Vlastimir Radovanović i Mladen Mladenović. Uvodnu špicu za seriju pevala je grupa “Sedmorica mladih”, a odjavnu Đuza Stojiljković.
