Đorđe Petrović je rođen 1770. godine u Somboru, od majke Evdoksije i oca Petra Ćirkovića. Potomak je Kirila Trpkovića, koji se naselio u somborski kraj iz istočne Makedonije.
U Somboru je pohađao Mrazovićevu Normu, a potom i Gramatikalnu školu, nakon čega se uputio na studije humanističkih nauka u Pečuj i Segedin. Po završetku studija, vratio se u rodni Sombor, gde je kao gradski arhivar, po rečima Nikole Vukićevića, u potpunosti uredio somborsku arhivu. Nakon toga upisuje i završava studije prava u Pešti, gde postaje sudski beležnik.
Po pozivu mitropolita Stratimirovića, Đorđe dolazi u Karlovce, gde studira bogosloviju, a ubrzo po završetku škole biva postavljen za đakona, a onda i za protođakona, kao i arhiđakona. Sve ove titule Đorđe je poneo tokom samo jedne godine. Biraju ga i za profesora Bogoslovije, gde predaje slovensku gramatiku i katihetu. Učestvovao je u radu komisije koja je, tih godina, ustanovljavala pravila rada karlovačke Gimnazije.
Svešteničku karijeru otpočinje kada biva rukopoložen, krajem 1799. godine, a zamonašio se u Krušedolu već nakon nekoliko meseci. U Krušedolu dobija svoje monaško ime – Gedeon, po kome će ostati upamćen u istoriji. Gedeon se, tokom svoje službe kao arhimandrita krušedolskog, sastajao sa mnogim uglednim Srbima, među kojima i sa jednim od najistaknutijih Srba tog doba, Karađorđem.
Kada je 1805. umro vladika Bački Jovan Jovanović, Gedeon Petrović je postavljen najpre za administratora ove eparhije, a posle dve godine i za vladiku.
Gedeon Petrović je bio savestan i domaćinski nastrojen upravnik eparhije, a pomagao je rad škola, udovičkih fondova, stišavao je bune i bio jedan od najvećih branitelja starog kalendara.
Posle Sinoda iz 1824. godine, sa mitropolitom Stratimirovićem bio je u poseti bečkom dvoru i caru Francu.
Davao je nesebičnu podršku i pomoć kako bi bio objavljen Letopis Matice srpske, te promovisao pretplatu na isti.
Podigao je i iškolovao Jovana, sina svoje sestre Sofije, koja je bila udata za uglednog Somborca Nikolu Hadžića. Jovan je bio jedan od prvih predsednika Matice srpske, a izrastao je i u uglednog zakonopisca, književnika i jednog od najumnijih Srba svog doba.
Gedeon Petrović upokojio se 22. novembra 1832. godine i sahranjen je uz crkvene počasti u Sabornoj crkvi u Novom Sadu.
