Rođen je 1843. godine u Somboru, u porodici Krištofa Koha i Ane Ajgl, a u rodnom gradu završio je osnovnu školu. Školovanje je potom nastavio u Baji i Kaloči, a doktorsku disertaciju odbranio je u Pešti 1864. godine.
Već od 1865. godine počeo je da radi kao nastavnik u gimnaziji u Eperješu, a posle dve godine izabran je za docenta u Budimu na Odseku na zoologiju Kraljevskog univerziteta. Nakon toga, radio je i na Mađarskom geološkom institutu. Školovanje je nastavio kao državni stipendista u Bonu i Beču, a nakon završetka školovanja predavao je prirodne nauke u katoličkoj gimnaziji u Budimu. Tokom 1872. godine postao je šef Odeljenja za mineralne i geološke nauke na Univerzitetu u Koložvaru, u Erdelju, a potom je radio i kao profesor na Erdeljskom univerzitetu do 1895. godine. Osnovao je Univerzitetski institut za mineralogiju i geologiju. Bio je, tokom svoje bogate univerzitetske karijere, izabran za prvog dekana Fakulteta za prirodne i matematičke nauke, kao i rektor Univerziteta od 1891. godine.
Vratio se u Budimpeštu 1895. godine, gde je radio do penzionisanja, kao šef Geološke i paleontološke katedre budimpeštanskog univerziteta.
Profesor Koh proučavao je s velikim uspehom nauku o zemlji, s posebnim osvrtom na stratum, stene, minerale i hidrologiju. Glavni fokus njegovih istraživanja tokom cele karijere bio je proučavanje tkivnih i genetičkih karakteristika, kao i hemijskog sastava geoloških formacija. Koh je putujući istraživao i planinske vence Karpatskog basena, a posebno područje Transilvanije. Njegova monografija Erdeljskog basena još i danas predstavlja najtemeljniji izvor saznanja o ovoj oblasti. Osim toga, Antal Koh je istražio i osnovne geološke karakteristike Fruške Gore, a tokom karijere bavio se i analizom meteorita.
Napisao je i objavio preko 200 naučnih radova, od kojih je najznačajnija studija pod nazivom „Tercijarne formacije Erdeljskog basena“ u tri toma.
Tokom 1875. postao je dopisni član Mađarske akademije nauka, a od 1894. i njen redovan član. Bio je predsednik Mađarskog geološkog društva, kao i njegov počasni član. Tokom 1904. postao je počasni član londonskog Geološkog društva. Od 1916. nosio je titulu mađarskog plemića, a od tada je uz svoje prezime dopisao pridev Bodrogi (od Bodroga).
Umro je 1927. godine u Budimpešti. Pre 4 godine, tokom 2018. godine, Pošta Srbije je objavila markicu sa njegovim likom, povodom 175 godina od njegovog rođenja.
