Poslednjih nekoliko godina Novosađani trpe kontinuirano nasilje od jedne grupe profesionalnih političkih demonstranata koji imaju za cilj da spreče bilo kakvu pozitivnu promenu u Novom Sadu.
Smetale su im fabrike i otvaranje radnih mesta. Smeta im izgradnja mosta preko Dunava koji je ucrtan u planove pre 72 godine. Smeta im obeležavanje stradanja srpskog naroda. Smeta im srpska trobojka i alergični su na Dan državnosti ili Dan srpskog jedinstva, slobode i nacionalne zastave.
Međutim, da ludilo dela novosadske opozicije nema granice jeste napad na SPC i ideju izgradnje pravoslavnog hrama u kvartu Liman.
Autošovinisti se ovaj put nisu zaustavili na protestima, već su odlučili da se i fizički obračunaju sa sveštenstvom iste one crkve, koja vekovima opismenjuje i ujedinjuje srpski narod.
U lažnoj borbi protiv nasilja po ko zna koji put su posegli za nasiljem, a ovog puta je to na svojoj koži osetio sveštenik SPC B.M prilikom obavljanja redovnih parohijskih dužnosti.
KO SU LJUDI KOJI SE PROTIVE IZGRADNJI PRAVOSLAVNOG HRAMA?
Brajan Brković je unuk Jevrema Brkovića, čoveka koji je mrzitelj svega što je srpsko. Deda Brajana Brkovića je od 1991. godine bio pod zaštitom Hrvatske države i svoje utočište je našao u Zagrebu.
Miran Pogačar je profesionalni demonstrant, deo novonastalog pokreta Bravo koji se odlikuje po autošovinističkim i autonomaškim stavovima.
Robert Kolar je šef odborničke grupe LSV u Skupštini grada i on je najavio da Liga neće podržati izgradnju pravoslavnog hrama na Limanu.
Takođe, pod plaštom “demokratije“ deo kampanje protiv srpske države i SPC su razne NVO, novinske redakcije i autonomaški portali koji žele da oslabe jedan od tradicionalnih stubova srpskog društva.
Juče zastava, danas Crkva, sledeći na redu ste možda vi.
