Magnolija je drevna biljka, a naučnici smatraju da se pojavila i pre pčela, a da su se cvetovi, da bi se postiglo uspešno oprašivanje, postepeno prilagodili.
Cvetovi ove biljke deluju nežno, ali latice magnolije su zapravo veoma čvrste i presvučene su voskom koji ih štiti od oštećenja prilikom oprašivanja.
Francuski botaničar Šarl Plumije je prvi upotrebio naziv magnolija i to da bi opisao cvetno drvo sa ostrva Martinik. Naziv je izabrao u čast svog kolege Pjera Manjola, koji je bio profesor botanike i direktor Kraljevske botaničke bašte u Monpeljeu.
Cvet magnolije, u zavisnosti od vrste, može da bude različitih oblika – peharast, zvezdast čašast, zdeličast… kada su boje u pitanju, one varijaraju od bele, roze i ljubičaste, pa sve do žute i crvene.
Listovi magnolije su krupni i sjajni, a njihovi plodovi liče na šišarke. Kada plod pukne, semenke postaju dostupne pticama i sisarima koji ih jedu i na taj način ih dalje raznose.
Magnolije uglavnom rastu kao visoko žbunje, a mogu da se oblikuju i u nisko drveće, visine do 5 metara. Listopadne vrste magnolija uglavnom cvetaju pre listanja, pa njihovi divni cvetovi još više dolaze do izražaja. Najzastupljenija kod nas je Magnolia liliflora, čiji su cvetovi krupni, peharastog oblika. Cvetovi veličine od oko 7 cm su spolja jarko ljubičasti, a iznutra beli.
Magnolije vole sunčana mesta sa bogatim, neutralnim zemljištem. Na raspolaganju treba da imaju dovoljno vlage i dobru drenažu.
Ono što možda niste znali o magnoliji jeste da su cvetovi većine njenih vrsta jestivi. U nekim delovima Engleske, latice magnolije se kisele, a zatim koriste kao začin za razna jela.
U Kini je cvet magnolije simbol snage i vernosti, dok kod nas ovaj cvet simbolizuje vraćanje staroj ljubavi.
Ako želite stabilnost i mir u kući, u dvorištu obavezo gajite drvo magnolije!
