Ostaci tinejdžerke koja je preminula u srednjem veku sahranjeni su na prilično neuobičajen način – licem nadole, što otkriva da je sredina u kojoj je živela nije prihvatala. Naučnici su istraživali zbog čega…
Skelet “veštice”, kako je italijanski mediji nazivaju, iskopan je u septembru 2014. godine u kompleksu San Kaloćero u Albengi na Ligurijskoj rivijeri, a zasluge za to ima tim Pontifikalnog instituta za hrišćansku arheologiju Vatikana. Lokalitet, groblje na kojem je izgrađena crkva posvećena Svetom Kaloćeru između V i VI veka naše ere, potpuno je napušten 1593. godine.
“Devojčica je ležala licem nadole u grobu koji je bio mnogo dublji od ostalih. Ona je sahranjena u izolovanom delu groblja ispred crkve”, rekao je arheolog Stefano Roašio, koji je ujedno i direktor iskopavanja. Poput drugih devijantnih sahranjivanja, u kojima su preminuli sharanjivani sa ciglom u ustima, prikucani za zemlju ili čak obezglavljeni ili rastavljeni, sahranjivanje licem nadole imalo je za cilj poniženje izvodilo se radi ponižavanja umrlog i onesposobljavanje osobe da, eventualno, ustane iz groba.
Otkrivene ruku položenih na karlicu i ispravljenim nogama, kosti devojčice pokazivale su sve znakove teške anemije. Dalje analize su, takođe, ustanovile da je patila od skorbuta, bolesti izazvane nedovoljnim unosom vitamina C. Ova bolest je bila česta među mornarima od XVI do XVIII veka koji su išli na duga putovanja bez dovoljno hrane bogate vitaminom C.
“Skorbut je ustanovljen na osnovu kranijalnih lezija koje su rezultat simetrične osteoporoze”, kaže antropološkinja Elena Delu. Simetrična osteoporoza ili porotična hoperostoza koja se najčešće nalazi u lobanji uzrokuje da ona postane sunđerasta, a koštano tkivo postaje porozno. Proučavajući ostatke preminule tinejdžerke, Deluova i njene kolege otkrili su dokaze patološkog stanja na spoljnom delu površine potiljačne kosti.
“Područja ovih osteo produktivnih lezija takođe su prisutna nedaleko od zubnih džepova i na nepcima, gde su neki zubi ispali usled slabih krvnih sudova i oštećenja usled žvakanja”, navodi Deluova. Visine od samo 1,52 metra, veruje se da je mlada devojka na neki način plašila zajednicu. Njeno bledilo, povezano s drugim simptomima skorbuta, poput krvarenja iz usta, nogu i očiju, kovrdžava kosa, isturene oči, držanje nogu u stilu žabe i najverovatnije padanje u nesvest i epileptični napadi, igrali su ključnu ulogu u njenom društvenom odbacivanju.
Kad je umrla, bila je ponižena tako što je sahranjena licem nadole kako njena duša, koja je smatrana nečistom, ne bi izašla i zapretila živima.
“Svaka bolest koju ljudi nisu razumeli mogla je da izazove da neko bude sahranjen na izopačen način”, kaže biološka antroploškinja Kristina Kilgrouv sa Univerziteta u Zapadnoj Floridi.
Preuzeto: nationalgeographic.rs
